Λιλιπουπολη

Πολλοί ψυχολόγοι, όπως η Selma Fraiberg (1977) και ο Burton L. White (1975), έχουν στηρίξει ότι η καθημερινή αποχώρηση του παιδιού μικρής ηλικίας από τη μητέρα του μπορεί να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για την ανάπτυξή του. Έτσι, είναι αντίθετοι με την ημερήσια φροντίδα των μικρών παιδιών και κυρίως των βρεφών, από κέντρα προσχολικής αγωγής ή άλλα άτομα (όπως baby sitters).  Παρόλα αυτά, οι συνεχείς κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές της σύγχρονης κοινωνίας, έχουν οδηγήσει στην άποψη ότι η μητέρα δε θα πρέπει να θεωρείται πλέον ως η μόνη πηγή ασφάλειας, φροντίδας, μάθησης και αγωγής του παιδιού. Εξάλλου, είναι πολλές οι ώρες καθημερινά που η μητέρα χρειάζεται να αποχωρίζεται από το παιδί και αυτό να περνάει ένα μεγάλο μέρος της μέρας του σε κάποιο κέντρο προσχολικής αγωγής ή να έχει τη φροντίδα κάποιου τρίτου ατόμου.  Μία άποψη την οποία στηρίζω είναι ότι το παιδί μέχρι τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του είναι καλό να βρίσκεται σε ένα οικείο γι αυτό περι...

Είναι αρκετές οι φορές που τα παιδιά δυσκολεύονται να συμμετάσχουν αρμονικά σε ομαδικά παιχνίδια για διαφόρους λόγους, όπως η χαμηλή αυτοπεποίθηση ή η υπέρμετρη αυτοπεποίθηση τους. Συγκεκριμένα, στην πρώτη κατηγορία ανήκουν παιδιά που μπορεί να φοβούνται ότι δεν είναι αρκετά ικανά ή να φοβούνται την ήττα. Ενώ στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν παιδιά που μπορεί να έχουν αναπτύξει μια αυτάρεσκη και υπεροπτική στάση, που επίσης δεν τους επιτρέπει να συμμετέχουν αρμονικά σε ομαδικά παιχνίδια.  Οι γονείς και οι παιδαγωγοί μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να έχουν μια υγιή αυτοεκτίμηση , ώστε να παλεύουν, να παίζουν τίμια για τη νίκη αλλά να αποδέχονται και την ήττα δίχως να αποθαρρύνονται. Θα πρέπει λοιπόν οι γονείς και οι παιδαγωγοί να αναγνωρίζουν την όποια προσπάθεια του παιδιού, να είναι αντικειμενικοί, να τα ενθαρρύνουν και να τα αποδέχονται.  Μερικές από τις φράσεις που μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση είναι:  «Είμαι πολύ περήφανη για σένα.» «Δεν...

Η ιδιοσυγκρασία κάθε παιδιού είναι κατά βάση μια εγγενής ιδιότητα, δηλαδή το παιδί γεννιέται με αυτήν και του καθορίζει σημαντικά τον τρόπο που μαθαίνει, συμπεριφέρεται, κάνει σχέσεις και γενικότερα λειτουργεί ως μονάδα, αλλά και ως μέλος ενός συστήματος. Υπάρχουν διάφορα είδη ιδιοσυγκρασιών, όπως οι εύκολες, οι δύσκολες, οι ενεργητικές, οι επίμονες και οι ντροπαλές. Εστιάζοντας στην ντροπαλή ιδιοσυγκρασία ενός παιδιού, είναι το είδος ιδιοσυγκρασίας που έχουν παιδιά πιο ήπιων τόνων, τα οποία προσαρμόζονται πιο δύσκολα σε νέα περιβάλλοντα και εξοικειώνονται πιο δύσκολα με νέα άτομα που γνωρίζουν. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν σωματικά συμπτώματα, όπως έντονο άγχος, όταν έρχονται σε επαφή με νέες καταστάσεις, στις οποίες δυσκολεύονται να προσαρμοστούν.  Η συμπεριφορά ενός παιδαγωγός, όπως και ενός γονέα, θα μπορούσε να φανεί πολύ βοηθητική στην ντροπαλή ιδιοσυγκρασία ενός παιδιού. Στόχος του παιδαγωγού και του γονέα θα πρέπει να είναι να δείξουν στο παιδί ότι αυτή η σ...

Κατά την πρώτη νηπιακή ηλικία (2 ο -3 ο έτος), το παιδί προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ψυχοκοινωνική κρίση που ο Erikson ονομάζει « αυτονομία ή αμφισβήτηση/αμφιβολία ». Ξεκινά την πορεία του προς την αυτονομία και σταδιακά παύει να είναι «ένα» με τη μητέρα του. Το παιδί συνειδητοποιεί ότι είναι μία ανεξάρτητη οντότητα, με πολλές επιλογές και μπορεί να αποφασίζει το ίδιο για το τι θα κάνει, αλλά και πως θα το κάνει. Σε αυτή τη φάση το παιδί μαθαίνει τα όρια του , αφού δοκιμάσει τη δύναμή του προς τους άλλους και ελέγξει τις αντιδράσεις αυτών. Αυτή η περίοδος είναι μία έντονη και γεμάτη συγκρούσεις φάση για το οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο όμως καλείται να τη διαχειριστεί κατάλληλα ώστε και να δημιουργηθεί η σωστή βάση διαπαιδαγώγησης του νηπίου, αλλά και αυτό να υποστηριχτεί κατάλληλα προκειμένου να αναπτύξει την αυτονομία του. Το παιδί σε αυτή την ηλικία χαρακτηρίζεται από έναν συνεχή αρνητισμό , πείσμα και ξεσπάσματα οργής σε όλες τις απαγορεύσεις των γονιών του...